Isolation of aroclor1254 degrading bacteria in contaminated soil by transformer oil

Document Type : Full Article

Authors

1 Department of Water Engineering, College of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, I. R. Iran

2 Department Plant Protection, College of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, I. R. Iran

3 Department Institute of Biotechnology, College of Agriculture, Shiraz University, Shiraz, I. R. Iran

Abstract

ABSTRACT- Aerobic biodegradation is an environmental-friendly biological method that allows micro organisms to remove persistent organic pollutants. Aroclor1254 is a mixed compound containing polychlorinated biphenyls (PCBs) along with persistent organic materials. There is no estimate of Aroclor1254 usage and its release into the environment in Iran. A transformer manufacturing plant in Shiraz (located in southwest of Iran) uses transformer oils containing Aroclor1254. Soil samples contaminated by transformer oil were taken from the manufacturing plant’s site and were tested for the presence of certain bacteria, level of degradation and pH. In all samples, 13 bacterial strains were isolated on C-media, and their growth was measured using a spectrophotometer. Of the isolated strains, eight could degrade Aroclor1254. Of these eight strains, three showed weak growth (OD between 0.1 to 0.195), three showed low growth (OD between 0.2 to 0.3) and two showed good growth (OD between 0.3 to 0.5). Some of the strains grew well during the first week, but their growth decreased and eventually stopped in the second week. For all the growth media on which the bacteria from the soil was separated and cultured, pH decreased as the bacterial growth increased. For some media, in which bacterial growth had stopped, pH increased after 14 or 21 days but it was always below 7.0. This indicated that environmental pH or increasing carbon dioxide levels were not suitable for the growth of these strains. However, this trend was not observed in bacteria belonging to Pseudomonas, Curtobacterium and Burkholderia. These bacteria could grow and degrade Aroclor1254 even at pH of 4.5. In fact, their degradation efficiency increased at a constant pH of about 5.5.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

جداسازی باکتری های تجزیه کننده Aroclor1254 ازخاک آلوده به روغن ترانسفورماتور

Authors [Persian]

  • علیرضا فرارویی 1
  • سیف اله امین 1
  • مسعود نوشادی 1
  • سید محسن تقوی 2
  • علی نیازی 3
1 بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ج. ا. ایران.
2 بخش گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ج. ا. ایران
3 بخش بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ج. ا. ایران
Abstract [Persian]

چکیده- تصفیه آلاینده ها به صورت هوازی توسط میکروارگانیسم ها فرایندی است سازگار با  محیط زیست که در آن آلاینده ها توسط فرایند بیولوژیک پاکسازی می گردند.  Aroclor1254 از مشتقات متنوع (PCBs) تشکیل شده است که این ترکیبات خود یک آلاینده پایدار به شمار می آید. میزان مصرف یا رهاسازی دقیقی از این ماده در محیط زیست ایران وجود ندارد. یک کارخانه تولید ترانسفورماتور در جنوب شرق شیراز از روغن ترانسفورماتور که شامل Aroclor1254 می باشد برای ساخت استفاده می نماید. نمونه هایی از خاک آلوده به این روغن در داخل کارخانه برای بررسی وجود باکتریهای مناسب، میزان  تجزیه و تغییرات pH، برداشت گردید. از باکتری های موجود 13 سویه جداسازی و در محیط کشت C- گذاشته شد و میزان رشد آنها در کنار Aroclor1254 توسط دستگاه اسپکتروفتومتر بررسی گردید. از این میزان باکتری کشت داده شده، 8 سویه آنها موفق به تجزیه Aroclor گردیدند. از این 8 سویه باکتری، 3 سویه تجزیه ضعیف، 3 سویه مقدار کمی تجزیه و 2 عدد آنها تجزیه خوبی داشتند. بعضی از این باکتریها در هفته اول رشد خوبی داشتند ولی در هفته دوم رشد آنها کاهش و یا حتی متوقف گردید. در تمام باکتری های کشت شده میزان pH محیط با افزایش رشد، کاهش یافته است. در نمونه هایی که رشد بعد از 14 یا 21 روز متوقف شده بود میزان pH شروع به افزایش نمود ولی همیشه کمتر از 7 بود. این نتایج نشان داد که pH محیط رشد یا میزان دی اکسید کربن تولید شده برای رشد این باکتری ها مناسب نمی باشد. البته این روند افزایش pH و کاهش رشد در باکتری های Pseudomonas، CurtobacteriumوBurkholderia مشاهده نگردید. به عبارت دیگر این باکتری ها می توانند حتی تا pH=4.5 رشد داشته باشند. در واقع این باکتری ها عمل تجزیه خود را می توانند با راندمان بالایی در pH حدود 5/5 انجام دهند.

Keywords [Persian]

  • واژه های کلیدی:
  • Aroclor1254
  • تجزیه بیولوژیکی
  • Burkholderia
  • Curtobacterium
  • محیط کشت-C
  • واکنش خاک(pH)
  • Pseudomonas

References

Adebusoye, S.A., Picardial, F.W., Ilori, M.O., Amund, O.O., & Fuqua,  C. (2008). Characterization of multiple novel aerobic polychlorinated biphenyl (PCB) utilizing bacterial strains indigenous to contaminated tropical frican soils. Biodegradation, 19, 145-159.
Adriaens, P., Kohler, H.P.E., KohlerStaub, D., & Focht, D.D. (1989). Bacterial Dehalogenation of Chlorobenzoates and Coculture Biodegradation of 4,4’-Dichlorobiphenyl. Applied and  Environmental. Microbiology, 55(4), 887-892.
Bopp, L.H., (1986). Degradation of highly chlorinated PCBs by Pseudomonas strain Lb400. Journal of Industrial Microbiology, 1, 23-29.
 Furukawa, K. (1994). Molecular genetics and evolutionary relationship of PCB-degrading bacteria. Biodegradation, 5, 289-300.
Furukawa, K., Simon, J., & Chakrabatry, A.M. (1983). Common induction and regulation of biphenyl, xylene/toluene, and salicylate catabolism in Pseudomonas Paucimobilis. Journal of. Bacteriology, 154(3), 1356-1362.
Furukawa, K., Tonomura, K., & Kamibayashi, A. (1979). Effect of chlorine substitution on the bacterial metabolism of various of polychlorinated biphenyls. Applied. and Environmental. Microbiology, 38(2), 301-310.
Imamoglu, M.G., Rayne,  S., & Addison, R.F. (2002). Exponential increase of brominated flame retardants, polybrominated diphenyl ethers. Environmental Science and Technology, 36,1886-92.
Kiyohara, H., Nagao, K., & Yano, K. (1982). Rapid screen for bacteria degrading water-insoluble, solid hydrocarbons on agar plates. Applied and. Environmental Microbiology, 42, 454-457.
KyungSu, N., YongWoon, L., JinSook, JaeSuk, L.L., Motoki, K., & SeonYong C. (1998). Isolation and Characterization of Polychlorinated Biphenyls (PCBs) Degrading Bacteria from a Municipal Sewage Treatment Plant. Environmental Engineering Research, 3(2), 67-78.
Leigh, M.B., Prouzova,  P., Mackova, M., Macek,  T., Nagle, D.P., & Fletcher, J.S. (2006). Polychlorinated Biphenyl (PCB)-Degrading Bacteria Associated with Trees in a PCB-Contaminated. Applied and Environmental Micribiology,, 72(4), 2331-2342.
NwinyiObinna, C. (2011). Enrichment and Identification of Askarel Oil (PCB blend) Degrading Enriched from Landfill Sites in Edo State, Nigeria.
Nwinyi, O.C., Nwodo, C.S., & Amund, O.O. (2008). Biodegradation potential of two Rhodoccocus strain capable of utilizing aniline as Carbon Source in tropical ecosystem Research Journal of Microbiology, 3(2), 99-104.
Prescott, M., Harley, J.P., & Klein, D.A. (2001). Industry and Biotechnology in general Microbiology. 5th ed. McGraw-Hill.
Robinson, G.K., & Lenn, M.J. (1994). The bioremediation of polychlorinated biphenyls (PCBs): Problems and perspectives. Biotechnology and Genetic Engineering. Reviews, 12,139-188.
Rudel, R.A, Seryak, L.M., & Brody, J.G. (2008). PCB-containing Wood Floor Finish is a Likely Source of Elevated PCBs in Residents’ blood, Household air and Dust: A Case Study of Exposure. Environmental Health, 7(2),1-15.
Schaad, N.W, Jones,  J.B., & Chun,W. (2001). Laboratory Guide for Identification of Plant Pathogenic Bacteria. 2nd ed. St. Paul, MN, USA. Amer PHytopathol Soc Press.
Sierra, I., Valera, J.L., Marina, M.L., & Laborda, F. (2003). Study of the biodegradation process of polychlorinated biphenyls in liquid medium and soil by a new isolated aerobic bacterium (Janibactersp). Chemosphere, 53, 609-618.

Files

Share

How to cite

Statistics