Phosphorus Inflow into Two Species of Clover Root with Different Morphology Colonized by AM Fungi

Document Type : Full Article

Authors

University of Ahvaz, Mollasani

Abstract

The effects of arbuscular mycorrhizal (AM) fungi on growth and phosphorus (P) inflow into two species of clover plant with different root morphology were studied. The experiment was arranged as a randomized complete block design consisting of a 2×3×3 factorial combination of two clover species (Trifolium alexandrinum L. and Trifolium pratense L.), three mycorrhiza states (without mycorrhiza, Glomus intraradices and Glomus mosseae) and three harvests (20, 40 and 60 days after transplanting) with 4 replications. In this experiment, plant dry matter, root colonization and P uptake in terms of P inflow and mycorrhizal P response (MPR) were determined.  Results showed that mycorrhizal growth response (MGR) of T. alexandrinum was greater than that of T. pratense. This was mainly attributed to the higher root length of T. alexandrinum which provides a greater surface area for colonization compared to T. pratense. The highest P inflow was observed during the first harvest period (0-20 d). In this harvest period and during the treatment with T. alexandrinum, P inflow into non-colonized roots, roots colonized by G. mosseae and G. intraradices were 1.9, 6.8 and 8.01 pM m-1 s-1, respectively being 3.6 and 4.2 times greater than the control plants. The greater effect of G. intraradices compared to G. mosseae on increasing P inflow might be due to the superior ability of G. intraradices to spread into the soil and absorb more P beyond the P depletion zones around the roots and/or might be due to the higher intensity of arbuscules and intra-radical hyphae per unit length of colonized root. In conclusion, T. alexandrinum was more responsive to mycorrhizal colonization than T. pratense which, in turn, resulted in better P nutrition of T. alexandrinum colonized by G. intraradices.

Keywords


Article Title [Persian]

سرعت ورود فسفر به داخل ریشه دو گونه شبدر متفاوت در ریخت شناسی ریشه همزیست با قارچ های میکوریزا آربسکولار

Authors [Persian]

  • حبیب اله نادیان
  • قدرت اله فتحی
  • مهر داد عبدالهی
دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین، اهواز، رامین (ملاثانی)
Abstract [Persian]

اثر قارچهای میکوریزا آربسکولار بر رشد و سرعت ورود فسفر به داخل ریشه دو گونه شبدر متفاوت در ریخت شناسی ریشه مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل دو گونه شبدر (تریفولیوم الکساندرینوم و تریفولیوم پراتنس)، سه وضعیت میکوریزا (بدون حضور میکوریزا، گلوموس اینترارادیسز و گلوموس موسیه) و سه زمان برداشت گیاه (20، 40 و 60 روز بعد از کشت گیاهچه ها) در چهار تکرار به مرحله اجرا در آمد. در این مطالعه وزن ماده خشک گیاه، کلونیزاسیون ریشه و جذب فسفر بر حسب سرعت ورود آن به ریشه و پاسخ میکوریزایی آن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که پاسخ رشد میکوریزایی شبدر برسیم (تریفولیوم الکساندرینوم) به طور معنی داری از پاسخ رشد میکوریزایی شبدر قرمز (تریفولیوم پراتنس) بیشتر بود. این نتیجه عمدتاٌ به مجموع طول بیشتر شبدر برسیم که توانست سطح بیشتری را برای کلونیزاسیون فراهم کند نسبت داده شد. بیشترین سرعت ورود فسفر به گیاه در دوره اول برداشت گیاه (20-0 روز) مشاهده گردید. در این دوره برداشت و در تیمار شبدر برسیم (تریفولیوم الکساندرینوم)، سرعت ورود فسفر به داخل شبدر شاهد (بدون حضور میکوریزا) و شبدر کلنی شده با گلوموس موسیه و گلوموس اینترارادیسز به ترتیب برابر با 9/1، 8/6 و 01/8 پیکومول بر متر بر ثانیه بود که به ترتیب 6/3 و 2/4 مرتبه بیشتر از سرعت ورود فسفر به داخل گیاه شاهد بود. تاثیر بیشتر قارچ گلوموس اینترارادیسز در افزایش سرعت ورود فسفر ممکن است به توانایی بیشتر قارچ گلوموس اینترارادیسز در انتشار به داخل خاک و جذب بیشتر فسفر از منطقه دور تر از اطراف ریشه گیاه باشد و یا ممکن است به تراکم بیشتر آربسکول و ریسه های داخلی در واحد طول ریشه کلنی شده در مقایسه با گلوموس موسیه باشد. نتیجه گیری کلی اینکه، شبدر برسیم در مقایسه با شبدر قرمز پاسخ بیشتری به کلونیزاسیون میکوریزایی داشت و این به نوبه خود به بهبود بیشتر تغذیه فسفری شبدر برسیم کلنی شده با قارچ گلوموس اینترارادیسز منجر شد.

Keywords [Persian]

  • پاسخ رشد میکوریزایی
  • سرعت ورود فسفر
  • شبدر
  • گلوموس اینترارادیسز
  • گلوموس موسیه