اثرات علف‌‌ کش زیستی و کود نیتروژن دار بر گل جالیز (Orobanche aegyptiaca) در مزارع گوجه‌ فرنگی

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز ، ج. ا. ایران

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی اثر یک علف‌‌ کش زیستی و کود نیتروژن بر گل جالیز مصری در مزرعه تحقیقاتی گوجه فرنگی (Solanum lycopersicum L.) در دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، ایران در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل نیترات آمونیوم (0، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و کود زیستی فسفونیتروکارا به عنوان فاکتور اول و علف کش زیستی (آغشته کردن ریشه به علف کش زیستی، کاربرد با آب آبیاری و شاهد (بدون علف کش زیستی)) به عنوان عامل دوم بودند. اثر متقابل علف کش زیستی و کود تنها بر زیست توده گل جالیز و عملکرد گوجه فرنگی  اثر معنی داری داشت(p≤0.05). استفاده از 200 کیلوگرم نیترات آمونیوم در هکتار باعث کاهش ارتفاع گل جالیز و زیست توده آن به میزان 18/7 و 33/7 درصد گردید. این تیمار باعث افزایش 26/8 درصدی در عملکرد گوجه فرنگی شد. علف کش زیستی نیز باعث کاهش معنی دار 44/5 و 58/6 درصدی به ترتیب در ارتفاع و زیست توده گل جالیز شد. نتایج نشان داد که استفاده از نیترات آمونیوم همراه با علف کش زیستی می تواند یک استراتژی امیدوارکننده برای کاهش اثرات زیان آور گل جالیز باشد.

کلیدواژه‌ها


Boari, A., & Vurro M. (2004). Evaluation of Fusarium spp. and other fungi as biological control agents of broomrape (Orobanche ramosa). Biological Control, 30, 212–219.
Boutiti, Z., Souissi, T., & Kharrat, M. (2008). Evaluation of Fusarium potential biological control against Orobanche on Faba bean in Tunisia. XII International Symposium on Biological Control of Weeds.
Cohen, B. A., Amsellem, Z., Maor, R., Sharon, A., & Gressel, J. (2002). Transgenically enhanced expression of indole-3-acetic acid confers hyper virulence to plant pathogens. Phytopathology, 92, 590–596.
Dhanapal, G. N., Struik, P. C., Udayakumer, M., & Timmermans, P. C. J. M. (1996). Management of broomrape (Orobanche spp.)-a review. Journal of Agronomy and Crop Science, 175, 335–359.
Foy, C. L., Jain, R., & Jacobsohn, R. (1989). Recent approaches for chemical control of broomrape (Orobanche spp.). Weed Science, 4, 123–152.
Habimana, S., Nduwumuremyi, A. J. D., & Chinama, R. (2014). Management of Orobanche in field crops- A review. Journal of Soil Science and Plant Nutrition, 14, 43-62.
Haidar, M. A., & Sidahmed, M. M. (2000).Soil solarization and chicken manure for the control of Orobanche crenata and other weeds in Lebanon. Crop Protection, 19, 169–173.
Hassan nezhad, S., Zad, S. J.,  Mohamad Alizadeh, H., & Rahimian Mashhadi, H. (2005). Investigation on inhibitory effect of Fusarium oxyporum on seed germination of Orobanche aegyptiace and O. cernua. The First Iranian Weed Sience Congress, Tehran, 2005.
Hershenhorn, J., Eizenberg, H., Dor, E., Kapulnik, Y., & Goldwasser Y. (2009). Phelipanche aegyptiaca management in tomato. Weed Research, 49, 34–37.
Hodosy, S. (1981). Occurrence and adaptability of Fusarium species to control broomrape in Hungary.  California : Zoldsegtermesztesi Kutato Intezet Bulletinje.
Mariam, E. G., & Rungsit, S. (2004). Effect of nitrogen fertilizers on branched broomrape (Orobanche ramose L.) in tomato (Lycopersicon esculentum Mill.). Kasetsart Journal of Natural Sciences, 38, 311-319.
Mesbah, N., Dehghanzadeh, H., & Jamnejad, M. (2012). Effects of Nitrogen fertilizers on growth of Egyptian broom rape (Orobanche aegyptiaca) in the presence of the host of sunflower (Helianthus annus) in pot conditions. Research Journal of Biological Sciences7 (8), 307-311.
Ozores-Hampton, M., Roberts, P., & Stansly, P. A. (2012). Peppers: Botany production and uses 1sted.). Wallingford: CAB International.
Parker, C., & Riches, C. R. (1993). Parasitic Weeds of the World: Biology and Control (1sted.). Wallingford: CAB International.
Punia. S. S. (2014). Biology and control measures of Orobanche. Indian Journal of Weed Science, 46, 36–51.
Sauerborn, J., Muller-Stover, D., & Hershenhorn, J. (2007). The role of biological control in managing parasitic weeds. Crop Protection, 26, 246–254.