چکیده- این تحقیق به منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی، شیمیایی و آلی بر میزان عناصر معدنی دانه و عملکرد کدوی تخم کاغذی طی سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. تیمارهای کودی شامل 1) شاهد یا بدون مصرف کود، 2) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن، 3) باکتریهای حل کننده فسفر، 4) کود شیمیایی، 5) کود آلی، 6) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر، 7) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + 50% کود آلی، 8) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن+ 50% کود شیمیایی، 9) باکتریهای حل کننده فسفر + 50% کود آلی، 10) باکتریهای حل کننده فسفر+ 50% کود شیمیایی، 11) 50% کود شیمیایی + 50% کود آلی، 12) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود شیمیایی، 13) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود آلی و 14) باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود شیمیایی+ 50% کود آلی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت نیتروژن در تیمارهای باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن+50% کود شیمیایی و باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود شیمیایی حاصل میگردد. بیشترین میزان غلظت پتاسیم از تیمار باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن +50% کود شیمیایی به دست آمد.بیشترین غلظت فسفر در تیمار باکتریهای حل کننده فسفر+50% + 50% کود شیمیایی مشاهده گردید. حداکثر عملکرد دانه در تیمار باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود آلی حاصل گردید و همچنین حداکثر عملکرد میوه در تیمار باکتریهای تثبت کننده نیتروژن + باکتریهای حل کننده فسفر+50% کود شیمیایی+ 50% کود آلی بدست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد در صورتی که کودهای زیستی در تلفیق با 50 درصد کود شیمیایی و 50 درصد کود آلی مصرف گردد، ضمن کاهش مصرف کود شیمیایی بیشترین عملکرد دانه و میوه به دست خواهد آمد.
)