در این پژوهش تولید لیزین توسط کورینه باکتریوم گلوتامیکوم، بر روی منابع کربنی مختلف از ضایعات کشاورزی (شامل ملاس و پالپ خرما) در مقایسه با گلوکز بررسی شد. برای این منظور در ابتدا پس از بررسی اثر منابع نیتروژنی مختلف، سولفات آمونیوم به عنوان بهترین منبع نیتروژنی انتخاب گردید. ارزیابی کمی و کیفی لیزین تولیدی توسط روش کروماتوگرافی لایه نازک بالا رونده انجام شد. نتایج آزمایش های تخمیر نشان داد که بالاترین بازده تولید مربوط به ملاس به میزان ٤٨ گرم بر لیتر در طی ٩٦ ساعت تخمیر بود. برای دیگر سوبستراها بازده تولید کمتر و زمان تخمیر طولانی تر از ملاس بود.
)
