عمدهی فرآیندهای هیدرولیکی در شرایط طبیعی در یک مزرعه در شرایط غیراشباع انجام میشود. منحنی مشخصهی رطوبتی، SMRC، مهمترین ویژگی هیدرولیکی یک خاک غیراشباع است که دانستن آن در مطالعات آب و خاک از قبیل حفاظت خاک، فرسایش خاک، ارزیابی اراضی و مدیریت منابع آب از اهمیت بالایی برخوردار است. SMRC را میتوان به دو روش مستقیم و غیر مستقیم بهدست آورد. گرچه توسعههای فراوانی در روشهای مستقیم بهوجود آمده است، این روشها کماکان زمانبر و هزینهبر به شمار میآیند. در نتیجه، روشهای غیر مستقیم همواره در کانون توجهات قرار دارد. این مقاله چند تابع انتقال (PTF) متداول اروپایی را برای تخمین SMRC در چند خاک ایران ارزیابی کرده است. از ٥٠ خاک از مناطق کرج، آمل و بابل واقع در شمال ایران که بافت عمدهی آنها لوم و لوم رسی بود، استفاده شد. مقدار رطوبت متناظر با پتانسیلهای ماتریک ٠ ، -٥، -٣٣، -١٠٠، - ٥٠٠ و kPa ١٥٠٠- با استفاده از دستگاه صفحات فشاری تعیین شد. در این بررسی چهار PTF متداول اروپایی راولز و براکنزیک (RB)، وریکن و همکاران (VMFD)، وستن (W) و وستن و همکاران (WLNL) مدنظر قرار گرفت. برای ارزیابی این PTFها از معیارهای GMER، GSDER و RMSE استفاده شد. نتایج نشان داد که کارایی این PTF ها برای خاکهای لومی بالاتر بود. عملکرد مدلهای VMFD و WLNL بهتر بود در حالیکه مدل VMFD تنها در خاکهای لوم رسی از بقیه بهتر بود. بهطور کلی هرچه پتانسیل ماتریک افزایش مییافت، عملکرد نیز بهتر میشد.
)
