در یک پژوهش گلخانه ای، اثر نیتروژن برتوانایی رقابتی یک رقم گندم زمستانه (رقم پیشتاز) با جو وحشی با استفاده از روش افزایشی مورد بررسی قرار گرفت. در تمام کرت های دارای نیتروژن، تعداد دو بوتهی جو وحشی در گلدان، بلندی گندم را تحت تأثیر قرار نداد در حالی که تراکم ۱۶ بوته ی جو وحشی در گلدان، بلندی گندم را به میزان ۳۰، ۱۰و۱۰ درصد به ترتیب در تیمارهای٤۰ ، ۸۰ و160 میلی گرم نیتروژن در کیلوگرم خاک کاهش داد. در تمام تیمارهای دارای نیتروژن، پنجه های گندم با رقابت ٤، ٨ و۶۰ بوته جو وحشی در گلدان کاهش معنی داری یافت. در کشت خالص هر دو گیاه، بیشترین مقدار سطح برگ در مقدار ۸۰ میلی گرم نیتروژن در کیلوگرم خاک به دست آمده هم چنین در کشت خالص، بیشترین وزن خشک اندام های رویشی هوایی برای گندم در ۸۰ و برای جو وحشی در ۱۶۰ میلی گرم نیتروژن در کیلوگرم خاک تولید شد. درصد نیتروژن اندام های هوایی جو وحشی در تمام تیمارهای دارای نیتروژن بیشتر از گندم بود. نتایج این پژوهش نشان داد که جو وحشی برای به دست آوردن نیتروژن خاک رقابت زیادی با گندم داشته و از این راه می تواند عملکرد این گیاه زراعی را کاهش دهد.
)
