An estimation of the combining ability of barley genotypes and heterosis for some quantitative traits

Document Type : Full Article

Authors

Department of Plant Breeding and Biotechnology, Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, I. R. Iran

Abstract

ABSTRACT- Barley (Hordeumvulgare L.) is one of the most important cereals in the world which is used as human and cattle feed and for malt production. One of the most important steps in a hybrid and selection breeding program of barley is the selection of suitable parents with high general (GCA) and specific combining ability (SCA) for grain yield. In order to estimate the combining ability and heterosis in barley for a number of qualitative traits, seven genotypes were crossed in one-way diallel crosses using Griffing (Method II). Grain number per spike, grain weight per spike, spike weight, 1000-grain weight, number of spikelet, plant height, spike length, peduncle length, days to physiological maturity, and spikelet density were measured. Results of variance analysis showed that there were very significant differences between genotypes for all the measured traits. General combining ability (GCA) effect was significant for all traits, 166/352 genotype had the highest value of GCA for grain number per spike (4.757), grain weight per spike (0.245), spike weight (0.378) traits, whereas Specific combining ability (SCA) effect was significant for all traits except for plant height, days to physiologic maturity, and spikelet density. Three crosses 67/110×283/352, 95/110×216/352 and Sahra×216/352 showed the highest values of SCA for grain number per spike (7.704), grain weight per spike (0.371) and 1000-grain weight (8.619), respectively. Moreover, dominance variance was the most effective factor in genetic control of traits. Three crosses 216/352×283/352, 104/110×216/352 and Sahra×216/352 showed the highest values of heterosis for grain number per spike (4.95), grain weight per spike (44.13) and 1000-grain weight (31.6), respectively. Maximum and minimum broad sense heritability was obtained in the number of grains per spike (87/7%) and spike density (47/36%) respectively. Lowest and highest narrow sense heritability was obtained for peduncle length (15/72%) and weight of grains per spike (50/5%), respectively. Estimates of SCA showed that 95/110×216/352, such as 67/110×283/352 crosses could be used in breeding programs to release cultivar to increase yield-related traits.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

برآورد هتروزیس صفات کمی و قابلیت ترکیب پذیری برخی ژنوتیپ-های جو

Authors [Persian]

  • سکینه پسرکلو
  • حسن سلطانلو
  • ساناز رمضانپور
  • مهدی کلاتی عربی
  • علی اصغر نصراله نژاد قمی
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ج. ا. ایران.
Abstract [Persian]

چکیده- جو (Hordeum vulgare L.) یکی از مهم­ترین غلات جهان است که بعنوان غذای دام و انسان و تهیه جو مالت مورد استفاده قرار می­گیرد. کاربرد هیبریداسیون در جو روشی برای بهبود بهره­وری و گامی مهم در برنامه­های به­نژادی برای شناسایی والدین شایسته با GCA و SCA بالا برای عملکرد دانه و بهره­برداری از هتروزیس است.به منظور برآورد قابلیت ترکیب­پذیری و هتروزیس برای صفات کمی و تعیین قابلیت ترکیب­پذیری در جو7 ژنوتیپ جو بصورت تلاقی دای­آلل گریفینگ (روش 2) داده شدند. صفات تعداد دانه در سنبله، وزن دانه در سنبله، وزن سنبله، وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه، ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک و تراکم سنبلچه اندازه­گیری گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت بسیار معنی­داری بین ژنوتیپ­ها از نظر کلیه صفات وجود دارد. اثرات ترکیب­پذیری عمومی (GCA) برای همه صفات معنی­دار بود، ژنوتیپ 352/166 بیشترین مقدار را در صفات تعداد دانه در سنبله (757/4)، وزن دانه در سنبله (245/0)و وزن سنبله (378/0) دارد، اثرات ترکیب­پذیری خصوصی (SCA)نیز برای همه صفات بجز ارتفاع، رسیدگی فیزیولوژیک و تراکم سنبله­چه معنی­دار بود. سه تلاقی 352/283×110/67، 352/216×110/95 و 352/216×صحرا به ترتیب در صفات تعداد دانه در ستبله (704/7)، وزن دانه در سنبله (371/0) و وزن هزار دانه (619/8) بالاترین مقدار را نشان دادند. همچنین مشخص شد که واریانس غالبیت بیشترین نقش را در کنترل توارث صفات مورد بررسی به عهده دارد.سه تلاقی 352/283×352/216، 352/216×110/104 و 352/216×صحرا به ترتیب هتروزیس معنی­دار در صفات تعداد دانه در ستبله (95/4)، وزن دانه در سنبله (13/44) و وزن هزار دانه (6/31) بالاترین مقدار را نشان دادند..بیشترین و کمترین وراثت­پذیری عمومی به ترتیب در صفات تعداد دانه در سنبله (7/87) وتراکم سنبلچه (36/47)، و کمترین و بیشترین وراثت پذیری خصوصی بترتیب برای صفات طول پدانکل (72/15) و وزن دانه در سنبله (5/50) بدست آمد.برآورد SCA نشان داد، می­توان از تلاقی 110/95×352/216 و همچنین تلاقی 110/67×352/283 در برنامه­های اصلاحی جهت آزادسازی رقم برای افزایش صفات مرتبط با عملکرد استفاده نمود.

Keywords [Persian]

  • واژه های کلیدی: تجزیه ژنتیکی تلاقی دای آلل
  • جو توارث‌پذیری ترکیب‌پذیری

References

Baghizadeh, A., Talei, E., Naghavi, M.R., & ZeinaliKhanghah, H. (2005). Genetic analysis of grain yield related treats in barley (Hordeum vulgare L.), Afzal/Cwb cross. Journal seed and plant, 20(2), 235-243.
SAS Institute Inc. (2002). Version SAS 9.1.
Centre forInformation and Communication TechnologyMinistry of Agriculture. (2013). The first volumeof agricultural crops in the agricultural statistics letters 2010-2012. Ministry of Agricultural, ‌ Department of Planning and Economic Program, Center for Information and Communication Technology.
Ciulca, S. (2006). Breeding for Quantitative Traits in Plants. Stemma Press, Woodbury, Minnesota.
Ciulca, S., Madoşa, E., Ciulca, A., & Chiş, S. (2009). Combining ability for grain number per spike in six-row winter barley. Journal of Horticulture, Forestry and Biotechnology, 13, 369-371.
 Dehghani, H., Torabi, M., Moghadam, M., & Ghanadha, M.R. (2006). Cross-plot analysis of bi plot-type allele of yellow rust of wheat. Journal seed and plant, 21, 123-138.
Dick, J.A. (1988). Genetic Analysis. Ontario Agricultyre Univ Press.
FAO. 2008. FAO statistical yearbook 2005-6. http://www.fao.org/statistics/yearbook/vol_11pdf/b06.pdf.
Fehr, W.R. (1993). Principles of cultivar development. Vol. 1. MacMillan Publ. Co. New York, USA..   
Griffing, B. (1956). Concept of general and specific combining ability in relation to diallel crossing system. Austoralian Journal Biological Sciences, 9, 463-493.
Jalata, Z., Ayana, A., & Zeleke, H. (2011).Variability, heritability and genetic advance for some yield and yield related traits in Ethiopian barley (Hordeum vulgara L.) landraces and crosses. International Journal of Plant Breeding and Genetics, 5, 44-52.
Kumar, M., Vishwakarma, S.R., Bhushan, B., & Kumar, A. (2013). Estimation of genetic parameters and characters association in barley (Hordeum vulgara L.). Journal. Wheat Research, 5(2), 76-78.
Mann, M., & Sharma, S. (1995). Genetics of yield, harvest index and related components in durum wheat. Crop Improvement, 22, 38-44.
Nakhjavan, S.H., Bihamta, M.R., Darvish, F., Sorkhi, B., & Zahravi, M. (2009). Mode of some of barely quantitative inheritance traits in normal irrigation and terminal drought stress conditions using generation mean analysis. New Findings in Agriculture, 2(10), 203-222
Nakhjavan, SH., Behamta, M., & Sorkhi, R. (2012). Genetic analysis of some important traits of barley under normal irrigation and terminal drought stress using diallel analysis. 12th congress on Agronomy and Plant Breeding 19-21 May in Iran. (In Persian)
Pal, D., & Kumar, S. (2009). Genetic analysis of forage yield and other traits in barley (Hordeum vulgare L.). Barley Genetics Newsletter, 39, 13-19.  
Pesaraklu, S., Soltanloo, H., Ramezanpour, S.S., NasrollahNejat, A.A., Kalate, M., & Kia, S.H. (2012). Path analysis of yield and its components in barley genotypes. 12th congress on genetics 14-16 August in Iran. (In Persian)
Pratap, S., (2011). Genetic varinability in two-rowed barley (Hordeum vulgare L.). Indian Journal Sciences Research, 2(3), 21-23.
Rohman, M., Sultana, R., Podder, R., Tanjimul A.T.M., Kamrul Islam, M., & Islam, M.S. (2006). Nature of gene action in barley (Hordeum vulgare L.). Asian Journal of Plant Sciences, 5(2), 170-173.
Singh, H., Sharma, S.N., & Sain, R.S. (2004). Heterosis studies for yield and its components in bread wheat over environments. Hereditas, 141, 106-114.
Singh, S.K., Singh, H.C., & Singh, H.L. (2006). Inheritance of quality traits in barley (Hordeum vulgare L.). International Journal of Plant Sciences, 1(2), 304-305.
Sirohi, A., Kumar, S., Kant, SH., Pal, K., Kumar, A., & Sing, M. (2012). Genetic improvement through variability, heritability and genetic advance in barley crop (Hordeum vulgara L.). Journal Environment and Ecology, 30(4), 1343-1345.
Stoskopf, N.C. (1999). Plant Breeding: Theory and Practice. Scientific Publishers Jodhpur India.
Tahmasebi, S., KhodamBashi, M., & Rezai, E.M. (2008). Estimates of genetic parameters for grain yield and its related traits using optimum conditions and drought stress in diallel crosses. Science and Technology of Agriculture and Natural Resources, 11(1), 229-240. (In Persian)
Yin Guang, B., Sen, W., Xiu Qin, W., Yu Hai, W., Lin, W., & Hong Gang, W. (2009). Hetrosis and combining ability for major yield traits of a new wheat germplasm shannong 0095 derived from Thinopyrum intermedium. Agricultural Sciences in China, 8(6), 753-760.

Files

Share

How to cite

Statistics